incontestat
Romanian
editEtymology
editAdjective
editincontestat m or n (feminine singular incontestată, masculine plural incontestați, feminine and neuter plural incontestate)
Declension
editDeclension of incontestat
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | incontestat | incontestată | incontestați | incontestate | ||
definite | incontestatul | incontestata | incontestații | incontestatele | |||
genitive/ dative |
indefinite | incontestat | incontestate | incontestați | incontestate | ||
definite | incontestatului | incontestatei | incontestaților | incontestatelor |
References
edit- incontestat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN