incontradicibilis

Latin edit

Etymology edit

From in- +‎ contrādīcibilis.

Pronunciation edit

Adjective edit

incontrādīcibilis (neuter incontrādīcibile); third-declension two-termination adjective

  1. incontrovertible, undeniable

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incontrādīcibilis incontrādīcibile incontrādīcibilēs incontrādīcibilia
Genitive incontrādīcibilis incontrādīcibilium
Dative incontrādīcibilī incontrādīcibilibus
Accusative incontrādīcibilem incontrādīcibile incontrādīcibilēs
incontrādīcibilīs
incontrādīcibilia
Ablative incontrādīcibilī incontrādīcibilibus
Vocative incontrādīcibilis incontrādīcibile incontrādīcibilēs incontrādīcibilia

References edit