incredulus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈkreː.du.lus/, [ɪŋˈkreːd̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈkre.du.lus/, [iŋˈkrɛːd̪ulus]
Adjective edit
incrēdulus (feminine incrēdula, neuter incrēdulum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incrēdulus | incrēdula | incrēdulum | incrēdulī | incrēdulae | incrēdula | |
Genitive | incrēdulī | incrēdulae | incrēdulī | incrēdulōrum | incrēdulārum | incrēdulōrum | |
Dative | incrēdulō | incrēdulō | incrēdulīs | ||||
Accusative | incrēdulum | incrēdulam | incrēdulum | incrēdulōs | incrēdulās | incrēdula | |
Ablative | incrēdulō | incrēdulā | incrēdulō | incrēdulīs | |||
Vocative | incrēdule | incrēdula | incrēdulum | incrēdulī | incrēdulae | incrēdula |
Derived terms edit
Descendants edit
References edit
- “incredulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “incredulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- incredulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.