Latin edit

Etymology edit

From increpō +‎ -itō.

Pronunciation edit

Verb edit

increpitō (present infinitive increpitāre, perfect active increpitāvī, supine increpitātum); first conjugation

  1. to call or cry out
  2. to chide or reproach

Conjugation edit

   Conjugation of increpitō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present increpitō increpitās increpitat increpitāmus increpitātis increpitant
imperfect increpitābam increpitābās increpitābat increpitābāmus increpitābātis increpitābant
future increpitābō increpitābis increpitābit increpitābimus increpitābitis increpitābunt
perfect increpitāvī increpitāvistī increpitāvit increpitāvimus increpitāvistis increpitāvērunt,
increpitāvēre
pluperfect increpitāveram increpitāverās increpitāverat increpitāverāmus increpitāverātis increpitāverant
future perfect increpitāverō increpitāveris increpitāverit increpitāverimus increpitāveritis increpitāverint
passive present increpitor increpitāris,
increpitāre
increpitātur increpitāmur increpitāminī increpitantur
imperfect increpitābar increpitābāris,
increpitābāre
increpitābātur increpitābāmur increpitābāminī increpitābantur
future increpitābor increpitāberis,
increpitābere
increpitābitur increpitābimur increpitābiminī increpitābuntur
perfect increpitātus + present active indicative of sum
pluperfect increpitātus + imperfect active indicative of sum
future perfect increpitātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present increpitem increpitēs increpitet increpitēmus increpitētis increpitent
imperfect increpitārem increpitārēs increpitāret increpitārēmus increpitārētis increpitārent
perfect increpitāverim increpitāverīs increpitāverit increpitāverīmus increpitāverītis increpitāverint
pluperfect increpitāvissem increpitāvissēs increpitāvisset increpitāvissēmus increpitāvissētis increpitāvissent
passive present increpiter increpitēris,
increpitēre
increpitētur increpitēmur increpitēminī increpitentur
imperfect increpitārer increpitārēris,
increpitārēre
increpitārētur increpitārēmur increpitārēminī increpitārentur
perfect increpitātus + present active subjunctive of sum
pluperfect increpitātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present increpitā increpitāte
future increpitātō increpitātō increpitātōte increpitantō
passive present increpitāre increpitāminī
future increpitātor increpitātor increpitantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives increpitāre increpitāvisse increpitātūrum esse increpitārī increpitātum esse increpitātum īrī
participles increpitāns increpitātūrus increpitātus increpitandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
increpitandī increpitandō increpitandum increpitandō increpitātum increpitātū

References edit

  • increpito”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • increpito”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • increpito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • increpito in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016