inculcatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of inculcō (“trample in”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.kulˈkaː.tus/, [ɪŋkʊɫ̪ˈkäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.kulˈka.tus/, [iŋkulˈkäːt̪us]
Participle edit
inculcātus (feminine inculcāta, neuter inculcātum); first/second-declension participle
- trampled in, tread down, having been trampled in
- stuffed, forced in, having been forced in
- inculcated in, forced upon, having been inculcated in
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inculcātus | inculcāta | inculcātum | inculcātī | inculcātae | inculcāta | |
Genitive | inculcātī | inculcātae | inculcātī | inculcātōrum | inculcātārum | inculcātōrum | |
Dative | inculcātō | inculcātō | inculcātīs | ||||
Accusative | inculcātum | inculcātam | inculcātum | inculcātōs | inculcātās | inculcāta | |
Ablative | inculcātō | inculcātā | inculcātō | inculcātīs | |||
Vocative | inculcāte | inculcāta | inculcātum | inculcātī | inculcātae | inculcāta |