Latin edit

Etymology edit

From indemnis (unhurt, uninjured) +‎ -tās.

Noun edit

indemnitās f (genitive indemnitātis); third declension

  1. security from damage or loss, indemnity

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative indemnitās indemnitātēs
Genitive indemnitātis indemnitātum
Dative indemnitātī indemnitātibus
Accusative indemnitātem indemnitātēs
Ablative indemnitāte indemnitātibus
Vocative indemnitās indemnitātēs

Descendants edit

References edit