Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

Perfect passive participle of indīcō (declare, proclaim; appoint).

Participle edit

indictus (feminine indicta, neuter indictum); first/second-declension participle

  1. declared, proclaimed, published, announced, having been declared
  2. appointed, fixed, named, having been appointed
Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indictus indicta indictum indictī indictae indicta
Genitive indictī indictae indictī indictōrum indictārum indictōrum
Dative indictō indictō indictīs
Accusative indictum indictam indictum indictōs indictās indicta
Ablative indictō indictā indictō indictīs
Vocative indicte indicta indictum indictī indictae indicta
Descendants edit
  • Asturian: andecha
  • English: indict
  • Galician: endeita
  • Old French: enditier
  • Spanish: endecha

Etymology 2 edit

From in- (not) +‎ dictus (said).

Adjective edit

indictus (feminine indicta, neuter indictum); first/second-declension adjective

  1. not said, unsaid
    Synonym: tacitus
  2. unspeakable, ineffable
Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indictus indicta indictum indictī indictae indicta
Genitive indictī indictae indictī indictōrum indictārum indictōrum
Dative indictō indictō indictīs
Accusative indictum indictam indictum indictōs indictās indicta
Ablative indictō indictā indictō indictīs
Vocative indicte indicta indictum indictī indictae indicta

References edit

  • indictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • indictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • without any examination: incognita causa (cf. sect. XV. 3, indicta causa)
    • without going to law: indicta causa (opp. cognita causa)