indire
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
indìre (first-person singular present indìco, first-person singular past historic indìssi, past participle indétto, first-person singular imperfect indicévo, auxiliary avére) (transitive)
Conjugation edit
Conjugation of indìre (-ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | indìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | indicèndo | |||
present participle | indicènte | past participle | indétto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | indìco | indìci | indìce | indiciàmo | indìte | indìcono |
imperfect | indicévo | indicévi | indicéva | indicevàmo | indicevàte | indicévano |
past historic | indìssi | indicésti | indìsse | indicémmo | indicéste | indìssero |
future | indirò | indirài | indirà | indirémo | indiréte | indirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | indirèi | indirésti | indirèbbe, indirébbe | indirémmo | indiréste | indirèbbero, indirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | indìca | indìca | indìca | indiciàmo | indiciàte | indìcano |
imperfect | indicéssi | indicéssi | indicésse | indicéssimo | indicéste | indicéssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
indìci | indìca | indiciàmo | indìte | indìcano | ||
negative imperative | non indìre | non indìca | non indiciàmo | non indìte | non indìcano |