infanticidium
Latin edit
Etymology edit
From īnfāns (“infant”) + -cīdium (“killing, slaughter”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.fan.tiˈkiː.di.um/, [ĩːfän̪t̪ɪˈkiːd̪iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.fan.tiˈt͡ʃi.di.um/, [iɱfän̪t̪iˈt͡ʃiːd̪ium]
Noun edit
īnfanticīdium n (genitive īnfanticīdiī or īnfanticīdī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
Genitive | īnfanticīdiī īnfanticīdī1 |
īnfanticīdiōrum |
Dative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
Accusative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
Ablative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
Vocative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References edit
- “infanticidium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infanticidium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.