infirmaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of īnfirmō.
Participle edit
īnfirmātūrus (feminine īnfirmātūra, neuter īnfirmātūrum); first/second-declension participle
- about to weaken
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnfirmātūrus | īnfirmātūra | īnfirmātūrum | īnfirmātūrī | īnfirmātūrae | īnfirmātūra | |
Genitive | īnfirmātūrī | īnfirmātūrae | īnfirmātūrī | īnfirmātūrōrum | īnfirmātūrārum | īnfirmātūrōrum | |
Dative | īnfirmātūrō | īnfirmātūrō | īnfirmātūrīs | ||||
Accusative | īnfirmātūrum | īnfirmātūram | īnfirmātūrum | īnfirmātūrōs | īnfirmātūrās | īnfirmātūra | |
Ablative | īnfirmātūrō | īnfirmātūrā | īnfirmātūrō | īnfirmātūrīs | |||
Vocative | īnfirmātūre | īnfirmātūra | īnfirmātūrum | īnfirmātūrī | īnfirmātūrae | īnfirmātūra |