inscitus
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈskiː.tus/, [ĩːˈs̠kiːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈʃi.tus/, [in̠ʲˈʃiːt̪us]
Adjective edit
īnscītus (feminine īnscīta, neuter īnscītum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnscītus | īnscīta | īnscītum | īnscītī | īnscītae | īnscīta | |
Genitive | īnscītī | īnscītae | īnscītī | īnscītōrum | īnscītārum | īnscītōrum | |
Dative | īnscītō | īnscītō | īnscītīs | ||||
Accusative | īnscītum | īnscītam | īnscītum | īnscītōs | īnscītās | īnscīta | |
Ablative | īnscītō | īnscītā | īnscītō | īnscītīs | |||
Vocative | īnscīte | īnscīta | īnscītum | īnscītī | īnscītae | īnscīta |
Derived terms edit
References edit
- “inscitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inscitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inscitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.