inslaan

Dutch

Etymology

From in +‎ slaan.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

inslaan

1. to shatter, to break with force
2. to turn into, to follow (e.g. a different path or a corner)
3. to make provision for (e.g. a feast)
4. to strike with force (e.g. lightning)

Inflection

Inflection of inslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	inslaan
past singular	sloeg in
past participle	ingeslagen
infinitive	inslaan
gerund	inslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla in	sloeg in	insla	insloeg
2nd person sing. (jij)	slaat in	sloeg in	inslaat	insloeg
2nd person sing. (u)	slaat in	sloeg in	inslaat	insloeg
2nd person sing. (gij)	slaat in	sloegt in	inslaat	insloegt
3rd person singular	slaat in	sloeg in	inslaat	insloeg
plural	slaan in	sloegen in	inslaan	insloegen
subjunctive sing.1	sla in	sloege in	insla	insloege
subjunctive plur.1	slaan in	sloegen in	inslaan	insloegen
imperative sing.	sla in
imperative plur.1	slaat in
participles	inslaand	ingeslagen
1) Archaic.

Derived terms

• inslag

Descendants

• Afrikaans: inslaan

Anagrams

• slaan in