institut
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin īnstitūtum.
Pronunciation edit
Noun edit
institut m (plural instituts)
Related terms edit
Further reading edit
- “institut” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “institut”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “institut” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “institut” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Danish edit
Noun edit
institut n (singular definite instituttet, plural indefinite institutter)
- institute (department of a university or similar teaching institution dealing with a particular discipline)
- the building housing such a department
Declension edit
neuter gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | institut | instituttet | institutter | institutterne |
genitive | instituts | instituttets | institutters | institutternes |
See also edit
- fakultet (“faculty”)
Further reading edit
French edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
institut m (plural instituts)
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
- → Turkish: enstitü
Further reading edit
- “institut”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Indonesian edit
Etymology edit
From Dutch instituut (“institute”), from Middle Dutch institute, from Old French [Term?], from Latin īnstitūtum.
Pronunciation edit
Noun edit
institut (plural institut-institut, first-person possessive institutku, second-person possessive institutmu, third-person possessive institutnya)
- institute:
- an organization founded to promote a cause.
- (education) an institution of learning; a college, especially for technical subjects.
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “institut” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Malay edit
Etymology edit
From English institute, from French institut, from Middle French, from Latin īnstitūtum.
Noun edit
institut (Jawi spelling اينستيتوت, plural institut-institut, informal 1st possessive institutku, 2nd possessive institutmu, 3rd possessive institutnya)
- institute:
- an organization founded to promote a cause.
- (education) an institution of learning; a college, especially for technical subjects.
Further reading edit
- “institut” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French institut, from Latin institutum.
Noun edit
institut n (plural institute)
Declension edit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) institut | institutul | (niște) institute | institutele |
genitive/dative | (unui) institut | institutului | (unor) institute | institutelor |
vocative | institutule | institutelor |
Serbo-Croatian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
instìtūt m (Cyrillic spelling инстѝтӯт)
Declension edit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | institut | instituti |
genitive | institúta | instituta |
dative | institutu | institutima |
accusative | institut | institute |
vocative | institute | instituti |
locative | institutu | institutima |
instrumental | institutom | institutima |
Swedish edit
Etymology edit
Noun edit
institut n
Declension edit
Declension of institut | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | institut | institutet | institut | instituten |
Genitive | instituts | institutets | instituts | institutens |