insularis
Latin edit
Etymology edit
From īnsula (“island”) + -āris.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.suˈlaː.ris/, [ĩːs̠ʊˈɫ̪äːrɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.suˈla.ris/, [insuˈläːris]
Adjective edit
īnsulāris (neuter īnsulāre); third-declension two-termination adjective
- of or pertaining to an island, insular
- Synonyms: īnsulānus, īnsulensis
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsulāris | īnsulāre | īnsulārēs | īnsulāria | |
Genitive | īnsulāris | īnsulārium | |||
Dative | īnsulārī | īnsulāribus | |||
Accusative | īnsulārem | īnsulāre | īnsulārēs īnsulārīs |
īnsulāria | |
Ablative | īnsulārī | īnsulāribus | |||
Vocative | īnsulāris | īnsulāre | īnsulārēs | īnsulāria |
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
References edit
- “insularis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insularis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.