insultatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of īnsultō.
Participle edit
īnsultātus (feminine īnsultāta, neuter īnsultātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | īnsultātus | īnsultāta | īnsultātum | īnsultātī | īnsultātae | īnsultāta | |
Genitive | īnsultātī | īnsultātae | īnsultātī | īnsultātōrum | īnsultātārum | īnsultātōrum | |
Dative | īnsultātō | īnsultātō | īnsultātīs | ||||
Accusative | īnsultātum | īnsultātam | īnsultātum | īnsultātōs | īnsultātās | īnsultāta | |
Ablative | īnsultātō | īnsultātā | īnsultātō | īnsultātīs | |||
Vocative | īnsultāte | īnsultāta | īnsultātum | īnsultātī | īnsultātae | īnsultāta |