Italian edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /in.terˈdi.ko/
  • Rhymes: -iko
  • Hyphenation: in‧ter‧dì‧co

Verb edit

interdico

  1. first-person singular present indicative of interdire

Anagrams edit

Latin edit

Etymology edit

inter- (between) +‎ dīcō (I say)

Pronunciation edit

Verb edit

interdīcō (present infinitive interdīcere, perfect active interdīxī, supine interdictum); third conjugation, irregular short imperative

  1. to prohibit, forbid
  2. to interpose (in speech)
  3. (figuratively) to enjoin, command

Conjugation edit

   Conjugation of interdīcō (third conjugation, irregular short imperative)
indicative singular plural
first second third first second third
active present interdīcō interdīcis interdīcit interdīcimus interdīcitis interdīcunt
imperfect interdīcēbam interdīcēbās interdīcēbat interdīcēbāmus interdīcēbātis interdīcēbant
future interdīcam interdīcēs interdīcet interdīcēmus interdīcētis interdīcent
perfect interdīxī interdīxistī interdīxit interdīximus interdīxistis interdīxērunt,
interdīxēre
pluperfect interdīxeram interdīxerās interdīxerat interdīxerāmus interdīxerātis interdīxerant
future perfect interdīxerō interdīxeris interdīxerit interdīxerimus interdīxeritis interdīxerint
passive present interdīcor interdīceris,
interdīcere
interdīcitur interdīcimur interdīciminī interdīcuntur
imperfect interdīcēbar interdīcēbāris,
interdīcēbāre
interdīcēbātur interdīcēbāmur interdīcēbāminī interdīcēbantur
future interdīcar interdīcēris,
interdīcēre
interdīcētur interdīcēmur interdīcēminī interdīcentur
perfect interdictus + present active indicative of sum
pluperfect interdictus + imperfect active indicative of sum
future perfect interdictus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present interdīcam interdīcās interdīcat interdīcāmus interdīcātis interdīcant
imperfect interdīcerem interdīcerēs interdīceret interdīcerēmus interdīcerētis interdīcerent
perfect interdīxerim interdīxerīs interdīxerit interdīxerīmus interdīxerītis interdīxerint
pluperfect interdīxissem interdīxissēs interdīxisset interdīxissēmus interdīxissētis interdīxissent
passive present interdīcar interdīcāris,
interdīcāre
interdīcātur interdīcāmur interdīcāminī interdīcantur
imperfect interdīcerer interdīcerēris,
interdīcerēre
interdīcerētur interdīcerēmur interdīcerēminī interdīcerentur
perfect interdictus + present active subjunctive of sum
pluperfect interdictus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present interdīc,
interdīce1
interdīcite
future interdīcitō interdīcitō interdīcitōte interdīcuntō
passive present interdīcere interdīciminī
future interdīcitor interdīcitor interdīcuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives interdīcere interdīxisse interdictūrum esse interdīcī interdictum esse interdictum īrī
participles interdīcēns interdictūrus interdictus interdīcendus,
interdīcundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
interdīcendī interdīcendō interdīcendum interdīcendō interdictum interdictū

1Archaic.

Descendants edit

References edit