interdictorius
Latin edit
Etymology edit
From interdictor + -ius.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.ter.dikˈtoː.ri.us/, [ɪn̪t̪ɛrd̪ɪkˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.ter.dikˈto.ri.us/, [in̪t̪erd̪ikˈt̪ɔːrius]
Adjective edit
interdictōrius (feminine interdictōria, neuter interdictōrium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | interdictōrius | interdictōria | interdictōrium | interdictōriī | interdictōriae | interdictōria | |
Genitive | interdictōriī | interdictōriae | interdictōriī | interdictōriōrum | interdictōriārum | interdictōriōrum | |
Dative | interdictōriō | interdictōriō | interdictōriīs | ||||
Accusative | interdictōrium | interdictōriam | interdictōrium | interdictōriōs | interdictōriās | interdictōria | |
Ablative | interdictōriō | interdictōriā | interdictōriō | interdictōriīs | |||
Vocative | interdictōrie | interdictōria | interdictōrium | interdictōriī | interdictōriae | interdictōria |
References edit
- “interdictorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- interdictorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.