Latin edit

Etymology edit

Present participle of intrōdūcō.

Participle edit

intrōdūcēns (genitive intrōdūcentis); third-declension one-termination participle

  1. leading or conducting into
  2. introducing

Declension edit

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative intrōdūcēns intrōdūcentēs intrōdūcentia
Genitive intrōdūcentis intrōdūcentium
Dative intrōdūcentī intrōdūcentibus
Accusative intrōdūcentem intrōdūcēns intrōdūcentēs
intrōdūcentīs
intrōdūcentia
Ablative intrōdūcente
intrōdūcentī1
intrōdūcentibus
Vocative intrōdūcēns intrōdūcentēs intrōdūcentia

1When used purely as an adjective.