Latin edit

Pronunciation edit

Verb edit

inūrō (present infinitive inūrere, perfect active inussī, supine inustum); third conjugation

  1. to burn (in, off or away)

Conjugation edit

   Conjugation of inūrō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inūrō inūris inūrit inūrimus inūritis inūrunt
imperfect inūrēbam inūrēbās inūrēbat inūrēbāmus inūrēbātis inūrēbant
future inūram inūrēs inūret inūrēmus inūrētis inūrent
perfect inussī inussistī inussit inussimus inussistis inussērunt,
inussēre
pluperfect inusseram inusserās inusserat inusserāmus inusserātis inusserant
future perfect inusserō inusseris inusserit inusserimus inusseritis inusserint
passive present inūror inūreris,
inūrere
inūritur inūrimur inūriminī inūruntur
imperfect inūrēbar inūrēbāris,
inūrēbāre
inūrēbātur inūrēbāmur inūrēbāminī inūrēbantur
future inūrar inūrēris,
inūrēre
inūrētur inūrēmur inūrēminī inūrentur
perfect inustus + present active indicative of sum
pluperfect inustus + imperfect active indicative of sum
future perfect inustus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inūram inūrās inūrat inūrāmus inūrātis inūrant
imperfect inūrerem inūrerēs inūreret inūrerēmus inūrerētis inūrerent
perfect inusserim inusserīs inusserit inusserīmus inusserītis inusserint
pluperfect inussissem inussissēs inussisset inussissēmus inussissētis inussissent
passive present inūrar inūrāris,
inūrāre
inūrātur inūrāmur inūrāminī inūrantur
imperfect inūrerer inūrerēris,
inūrerēre
inūrerētur inūrerēmur inūrerēminī inūrerentur
perfect inustus + present active subjunctive of sum
pluperfect inustus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present inūre inūrite
future inūritō inūritō inūritōte inūruntō
passive present inūrere inūriminī
future inūritor inūritor inūruntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inūrere inussisse inustūrum esse inūrī inustum esse inustum īrī
participles inūrēns inustūrus inustus inūrendus,
inūrundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
inūrendī inūrendō inūrendum inūrendō inustum inustū

References edit

  • inuro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inuro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inuro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to inflict an indignity upon, insult a person: alicui ignominiam inurere
    • to injure a man's character, tarnish his honour: notam turpitudinis alicui or vitae alicuius inurere
    • to cause any one very acute pain: acerbum dolorem alicui inurere