iubilans
Latin edit
Etymology edit
Present participle of iūbilō
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈi̯uː.bi.lans/, [ˈi̯uːbɪɫ̪ä̃ːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈju.bi.lans/, [ˈjuːbiläns]
Participle edit
iūbilāns (genitive iūbilantis); third-declension one-termination participle
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iūbilāns | iūbilantēs | iūbilantia | ||
Genitive | iūbilantis | iūbilantium | |||
Dative | iūbilantī | iūbilantibus | |||
Accusative | iūbilantem | iūbilāns | iūbilantēs iūbilantīs |
iūbilantia | |
Ablative | iūbilante iūbilantī1 |
iūbilantibus | |||
Vocative | iūbilāns | iūbilantēs | iūbilantia |
1When used purely as an adjective.