iunctus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of iungō (“join”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈi̯uːnk.tus/, [ˈi̯uːŋkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈjunk.tus/, [ˈjuŋkt̪us]
Participle
editiūnctus (feminine iūncta, neuter iūnctum); first/second-declension participle
- joined, having been joined
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūnctus | iūncta | iūnctum | iūnctī | iūnctae | iūncta | |
Genitive | iūnctī | iūnctae | iūnctī | iūnctōrum | iūnctārum | iūnctōrum | |
Dative | iūnctō | iūnctō | iūnctīs | ||||
Accusative | iūnctum | iūnctam | iūnctum | iūnctōs | iūnctās | iūncta | |
Ablative | iūnctō | iūnctā | iūnctō | iūnctīs | |||
Vocative | iūncte | iūncta | iūnctum | iūnctī | iūnctae | iūncta |
Descendants
edit- Asturian: xuntu, xunta
- Catalan: junt
- Galician: xunto, xunta
- French: joint
- → English: joint
- Friulian: zonte
- Italian: giunto, giunta
- Ladin: jont, jonta
- Neapolitan: jonta
- Occitan: jonch, junt
- Portuguese: junto, junta
- Sicilian: junta, juntu
- Spanish: junta, junto, yunto
- → English: junta
- Venetian: xonto, xonta
References
edit- “iunctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iunctus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)