jaculabilis
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /i̯a.kuˈlaː.bi.lis/, [i̯äkʊˈɫ̪äːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ja.kuˈla.bi.lis/, [jäkuˈläːbilis]
Adjective edit
jaculābilis (neuter jaculābile); third-declension two-termination adjective
- Alternative form of iaculābilis
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | jaculābilis | jaculābile | jaculābilēs | jaculābilia | |
Genitive | jaculābilis | jaculābilium | |||
Dative | jaculābilī | jaculābilibus | |||
Accusative | jaculābilem | jaculābile | jaculābilēs jaculābilīs |
jaculābilia | |
Ablative | jaculābilī | jaculābilibus | |||
Vocative | jaculābilis | jaculābile | jaculābilēs | jaculābilia |
References edit
- “jaculabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- jaculabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.