jitte
West Frisian edit
Etymology edit
From Old Frisian *jāta, from Proto-West Germanic *geutan.
Pronunciation edit
Verb edit
jitte
- to pour
Inflection edit
Strong class 2 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | jitte | |||
3rd singular past | geat | |||
past participle | getten | |||
infinitive | jitte | |||
long infinitive | jitten | |||
gerund | jitten n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | jit | geat | ||
2nd singular | jitst | geatst | ||
3rd singular | jit | geat | ||
plural | jitte | geaten | ||
imperative | jit | |||
participles | jittend | getten |
Further reading edit
- “jitte (II)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011