juist

Dutch

Etymology

From Middle Dutch juust, from Old French juste, from Latin iūstus, from Proto-Italic *jowestos, ultimately from Proto-Indo-European *h₂yew-. More at just.

Pronunciation

• IPA^(key): /jœy̯st/

• audio

  (file)

• Hyphenation: juist
• Rhymes: -œy̯st

Adjective

juist (comparative juister, superlative meest juist or juistst)

1. right, correct

   Synonym: correct

   Antonyms: onjuist, foutief

2. just

Inflection

Inflection of juist
uninflected	juist
inflected	juiste
comparative	juister
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		juist	juister	het juistst het juistste
indefinite	m./f. sing.	juiste	juistere	juistste
	n. sing.	juist	juister	juistste
	plural	juiste	juistere	juistste
definite		juiste	juistere	juistste
partitive		juists	juisters	—

Derived terms

• juistheid

Descendants

• Afrikaans: juis
• → Papiamentu: yeistu, yùist
• → Sranan Tongo: yoysti
  • → Aukan: yoisti

Adverb

juist

1. just, at that moment

   Synonym: net

   Ik kwam juist terug van mijn werk, toen ik een ongeluk zag gebeuren.

   I was just coming back from work, when I saw an accident happen.

2. exactly

   Synonyms: precies, exact

   Zo’n laffe uitvlucht van jou is juist wat ik niet wilde horen.

   Such a lame excuse from your part is exactly what I didn’t want to hear.

3. conversely, on the other hand; actually; indeed; even (emphasizing a contrast)

   Synonyms: inderdaad, zelfs, daarentegen

   Katten houden niet van water, terwijl honden er juist gek op zijn.

   Cats do not like water, while dogs are actually crazy for it.

   Ze zei dat ik mijn schuchterheid nog een stukje kwijt moest raken, maar ik had juist alles gedaan om kalm en professioneel te lijken.

   She said that I’d still have to lose my shyness a bit, but indeed I’d done everything to seem calm and professional.

Derived terms

• zojuist