kâkül
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish کاکل, from Persian کاکل (kâkol), from Mongolic.
Pronunciation edit
- Hyphenation: kâ‧kül
Audio (file)
Noun edit
kâkül (definite accusative kâkülü, plural kâküller)
- bangs ("Hair hanging over the forehead.")
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kâkül”, in Nişanyan Sözlük
- “kâkül”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu