kääntyilijä
Finnish edit
Etymology edit
kääntyillä + -jä
Pronunciation edit
Noun edit
kääntyilijä
- one who turns around repeatedly
- (figuratively) weathercock (person who changes their opinion repeatedly)
Declension edit
Inflection of kääntyilijä (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kääntyilijä | kääntyilijät | ||
genitive | kääntyilijän | kääntyilijöiden kääntyilijöitten | ||
partitive | kääntyilijää | kääntyilijöitä | ||
illative | kääntyilijään | kääntyilijöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | kääntyilijä | kääntyilijät | ||
accusative | nom. | kääntyilijä | kääntyilijät | |
gen. | kääntyilijän | |||
genitive | kääntyilijän | kääntyilijöiden kääntyilijöitten kääntyilijäin rare | ||
partitive | kääntyilijää | kääntyilijöitä | ||
inessive | kääntyilijässä | kääntyilijöissä | ||
elative | kääntyilijästä | kääntyilijöistä | ||
illative | kääntyilijään | kääntyilijöihin | ||
adessive | kääntyilijällä | kääntyilijöillä | ||
ablative | kääntyilijältä | kääntyilijöiltä | ||
allative | kääntyilijälle | kääntyilijöille | ||
essive | kääntyilijänä | kääntyilijöinä | ||
translative | kääntyilijäksi | kääntyilijöiksi | ||
abessive | kääntyilijättä | kääntyilijöittä | ||
instructive | — | kääntyilijöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |