kékje
Hungarian edit
Etymology edit
kék + -je (possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
kékje
- third-person singular single-possession possessive of kék
Declension edit
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kékje | — |
| accusative | kékjét | — |
| dative | kékjének | — |
| instrumental | kékjével | — |
| causal-final | kékjéért | — |
| translative | kékjévé | — |
| terminative | kékjéig | — |
| essive-formal | kékjeként | — |
| essive-modal | kékjéül | — |
| inessive | kékjében | — |
| superessive | kékjén | — |
| adessive | kékjénél | — |
| illative | kékjébe | — |
| sublative | kékjére | — |
| allative | kékjéhez | — |
| elative | kékjéből | — |
| delative | kékjéről | — |
| ablative | kékjétől | — |
| non-attributive possessive - singular |
kékjéé | — |
| non-attributive possessive - plural |
kékjééi | — |