kötü

See also: kotu

Bongo

Numeral

kötü

1. one

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كوتی (kötü).

Perhaps related to göt (“ass”). For the sense development, compare Arabic دُبْر (dubr, “buttocks->unfortunate”). Initial /k/ preserved unvoiced perhaps to distinguish the word from göt. However, the vowel of the last syllable of kötü cannot be explained morphologically which makes unlikely a derivation from göt (“ass”).

Dankoff puts under Armenian գոդի (godi) in his list of Turkish words whose Armenian etymology is speculative or not firmly established. To be compared to the Turkish dialectal form of Çanıllı kötü (“weak, thin, sickly”). For the sense development, compare with Persian پیس (“stained, wrinkled, leprous”) (archaic), whence Turkish has pis (“filthy”) and Azerbaijani pis (“bad, dirty”).

Pronunciation

• IPA^(key): /cø.ty/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: kö‧tü

Adjective

kötü

1. bad, evil

   Antonym: iyi

Declension

predicative forms of kötü

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	kötüyüm	kötü müyüm?	kötü değilim	kötü değil miyim?
sen (you are)	kötüsün	kötü müsün?	kötü değilsin	kötü değil misin?
o (he/she/it is)	kötü / kötüdür	kötü mü?	kötü değil	kötü değil mi?
biz (we are)	kötüyüz	kötü müyüz?	kötü değiliz	kötü değil miyiz?
siz (you are)	kötüsünüz	kötü müsünüz?	kötü değilsiniz	kötü değil misiniz?
onlar (they are)	kötü(ler)	kötü(ler) mi?	kötü değil(ler)	kötü değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kötüydüm	kötü müydüm?	kötü değildim	kötü değil miydim?
sen (you were)	kötüydün	kötü müydün?	kötü değildin	kötü değil miydin?
o (he/she/it was)	kötüydü	kötü müydü?	kötü değildi	kötü değil miydi?
biz (we were)	kötüydük	kötü müydük?	kötü değildik	kötü değil miydik?
siz (you were)	kötüydünüz	kötü müydünüz?	kötü değildiniz	kötü değil miydiniz?
onlar (they were)	kötüydüler	kötü müydüler?	kötü değildi(ler) / değillerdi	kötü değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	kötüymüşüm	kötü müymüşüm?	kötü değilmişim	kötü değil miymişim?
sen (you were)	kötüymüşsün	kötü müymüşsün?	kötü değilmişsin	kötü değil miymişsin?
o (he/she/it was)	kötüymüş	kötü müymüş?	kötü değilmiş	kötü değil miymiş?
biz (we were)	kötüymüşüz	kötü müymüşüz?	kötü değilmişiz	kötü değil miymişiz?
siz (you were)	kötüymüşsünüz	kötü müymüşsünüz?	kötü değilmişsiniz	kötü değil miymişsiniz?
onlar (they were)	kötüymüşler	kötü müymüşler?	kötü değilmiş(ler) / değillermiş	kötü değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	kötüysem	kötü müysem?	kötü değilsem	kötü değil miysem?
sen (if you)	kötüysen	kötü müysen?	kötü değilsen	kötü değil miysen?
o (if he/she/it)	kötüyse	kötü müyse?	kötü değilse	kötü değil miyse?
biz (if we)	kötüysek	kötü müysek?	kötü değilsek	kötü değil miysek?
siz (if you)	kötüyseniz	kötü müyseniz?	kötü değilseniz	kötü değil miyseniz?
onlar (if they)	kötüyseler	kötü müyseler?	kötü değilseler / değillerse	kötü değil miyseler?

Noun

kötü (definite accusative kötüyü, plural kötüler)

1. villain, knave, rogue

Declension

Inflection
Nominative	kötü
Definite accusative	kötüyü
	Singular	Plural
Nominative	kötü	kötüler
Definite accusative	kötüyü	kötüleri
Dative	kötüye	kötülere
Locative	kötüde	kötülerde
Ablative	kötüden	kötülerden
Genitive	kötünün	kötülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kötüm kötülerim 2nd singular kötün kötülerin 3rd singular kötüsü kötüleri 1st plural kötümüz kötülerimiz 2nd plural kötünüz kötüleriniz 3rd plural kötüleri kötüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kötümü kötülerimi 2nd singular kötünü kötülerini 3rd singular kötüsünü kötülerini 1st plural kötümüzü kötülerimizi 2nd plural kötünüzü kötülerinizi 3rd plural kötülerini kötülerini Dative Singular Plural 1st singular kötüme kötülerime 2nd singular kötüne kötülerine 3rd singular kötüsüne kötülerine 1st plural kötümüze kötülerimize 2nd plural kötünüze kötülerinize 3rd plural kötülerine kötülerine Locative Singular Plural 1st singular kötümde kötülerimde 2nd singular kötünde kötülerinde 3rd singular kötüsünde kötülerinde 1st plural kötümüzde kötülerimizde 2nd plural kötünüzde kötülerinizde 3rd plural kötülerinde kötülerinde Ablative Singular Plural 1st singular kötümden kötülerimden 2nd singular kötünden kötülerinden 3rd singular kötüsünden kötülerinden 1st plural kötümüzden kötülerimizden 2nd plural kötünüzden kötülerinizden 3rd plural kötülerinden kötülerinden Genitive Singular Plural 1st singular kötümün kötülerimin 2nd singular kötünün kötülerinin 3rd singular kötüsünün kötülerinin 1st plural kötümüzün kötülerimizin 2nd plural kötünüzün kötülerinizin 3rd plural kötülerinin kötülerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular kötüyüm kötülerim 2nd singular kötüsün kötülersin 3rd singular kötü kötüdür kötüler kötülerdir 1st plural kötüyüz kötüleriz 2nd plural kötüsünüz kötülersiniz 3rd plural kötüler kötülerdir

• If it's declined (except for the predicative forms), it becomes a noun meaning "(a) bad person/thing"

See also

• kötü kötü