kılık
See also: kilik
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish قلق, قیلق.
Pronunciation edit
- Hyphenation: kı‧lık
Noun edit
kılık (definite accusative kılığı, plural kılıklar)
Declension edit
Derived terms edit
See also edit
References edit
- Redhouse, James W. (1890) “قیلق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1509