kıyma
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish قیمه,[1] قییمه,[2] verbal noun of kıymak.
Pronunciation edit
Noun edit
kıyma (definite accusative kıymayı, plural kıymalar)
Declension edit
Derived terms edit
See also edit
Verb edit
kıyma
References edit
- ^ Redhouse, James W. (1890) “قیمه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1510
- ^ Kélékian, Diran (1911) “قییمه”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1003