Indonesian edit

Etymology edit

From Malay kaleng, from Portuguese calaim, from Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy, tin).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈkalɛŋ]
  • Hyphenation: ka‧lèng

Noun edit

kaleng (plural kaleng-kaleng, first-person possessive kalengku, second-person possessive kalengmu, third-person possessive kalengnya)

  1. can
  2. (dialect) tin (metal, element)
    Synonyms: timah, stanum
  3. (dialect) tin-plate

Derived terms edit

Further reading edit

Malay edit

Etymology edit

From Portuguese calaim via Dutch, from Arabic قَلَعِيّ (qalaʕiyy, tin); possibly also from association with and ellipsis of batu kalang (“layer of unmineable solid rock”).

Noun edit

kaleng (Jawi spelling کاليڠ, plural kaleng-kaleng, informal 1st possessive kalengku, 2nd possessive kalengmu, 3rd possessive kalengnya)

  1. tin (metal, element)
    Synonyms: timah, stanum
  2. tin-plate
  3. can
    Synonyms: kupi, tin

Descendants edit

  • Indonesian: kaleng
  • Min Nan: 含鑏含𬬾 (kâⁿ-)

References edit

  • Pijnappel, Jan (1875) “کالڠ kalang”, in Maleisch-Hollandsch woordenboek[1], John Enschede en Zonen, Frederik Muller, page 75
  • Wilkinson, Richard James (1901) “کالڠ kaling”, in A Malay-English dictionary[2], Hong Kong: Kelly & Walsh limited, page 497
  • Wilkinson, Richard James (1932) “kaleng”, in A Malay-English dictionary (romanised)[3], volume I, Mytilene, Greece: Salavopoulos & Kinderlis, page 499

Further reading edit