kanslerius
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
kanslerius
- being a chancellor; the post of a chancellor
Declension edit
Inflection of kanslerius (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kanslerius | kansleriudet | ||
genitive | kansleriuden | kansleriuksien | ||
partitive | kansleriutta | kansleriuksia | ||
illative | kansleriuteen | kansleriuksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kanslerius | kansleriudet | ||
accusative | nom. | kanslerius | kansleriudet | |
gen. | kansleriuden | |||
genitive | kansleriuden | kansleriuksien | ||
partitive | kansleriutta | kansleriuksia | ||
inessive | kansleriudessa | kansleriuksissa | ||
elative | kansleriudesta | kansleriuksista | ||
illative | kansleriuteen | kansleriuksiin | ||
adessive | kansleriudella | kansleriuksilla | ||
ablative | kansleriudelta | kansleriuksilta | ||
allative | kansleriudelle | kansleriuksille | ||
essive | kansleriutena | kansleriuksina | ||
translative | kansleriudeksi | kansleriuksiksi | ||
abessive | kansleriudetta | kansleriuksitta | ||
instructive | — | kansleriuksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |