karkailu
Finnish edit
Etymology edit
karkailla (“to escape repeatedly”) + -u
Pronunciation edit
Noun edit
karkailu
Declension edit
Inflection of karkailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | karkailu | karkailut | ||
genitive | karkailun | karkailujen karkailuiden karkailuitten | ||
partitive | karkailua | karkailuja karkailuita | ||
illative | karkailuun | karkailuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | karkailu | karkailut | ||
accusative | nom. | karkailu | karkailut | |
gen. | karkailun | |||
genitive | karkailun | karkailujen karkailuiden karkailuitten | ||
partitive | karkailua | karkailuja karkailuita | ||
inessive | karkailussa | karkailuissa | ||
elative | karkailusta | karkailuista | ||
illative | karkailuun | karkailuihin | ||
adessive | karkailulla | karkailuilla | ||
ablative | karkailulta | karkailuilta | ||
allative | karkailulle | karkailuille | ||
essive | karkailuna | karkailuina | ||
translative | karkailuksi | karkailuiksi | ||
abessive | karkailutta | karkailuitta | ||
instructive | — | karkailuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
Further reading edit
- “karkailu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02