kartacz

Polish

Etymology

Borrowed from German Kartätsche, from Italian cartoccio.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkar.tat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -artat͡ʂ
• Syllabification: kar‧tacz

Noun

kartacz m inan

1. canister shot, grapeshot
2. cepelinas

   Synonym: cepelin

Declension

Declension of kartacz

	singular	plural
nominative	kartacz	kartacze
genitive	kartacza	kartaczy
dative	kartaczowi	kartaczom
accusative	kartacz	kartacze
instrumental	kartaczem	kartaczami
locative	kartaczu	kartaczach
vocative	kartaczu	kartacze

Derived terms

adjective

• kartaczowy

 

noun

• kartaczownica

 

Further reading

• kartacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kartacz in Polish dictionaries at PWN