keimailu
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
keimailu
Declension edit
Inflection of keimailu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | keimailu | keimailut | ||
genitive | keimailun | keimailujen keimailuiden keimailuitten | ||
partitive | keimailua | keimailuja keimailuita | ||
illative | keimailuun | keimailuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | keimailu | keimailut | ||
accusative | nom. | keimailu | keimailut | |
gen. | keimailun | |||
genitive | keimailun | keimailujen keimailuiden keimailuitten | ||
partitive | keimailua | keimailuja keimailuita | ||
inessive | keimailussa | keimailuissa | ||
elative | keimailusta | keimailuista | ||
illative | keimailuun | keimailuihin | ||
adessive | keimailulla | keimailuilla | ||
ablative | keimailulta | keimailuilta | ||
allative | keimailulle | keimailuille | ||
essive | keimailuna | keimailuina | ||
translative | keimailuksi | keimailuiksi | ||
abessive | keimailutta | keimailuitta | ||
instructive | — | keimailuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “keimailu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02