keime
See also: Keime
German edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Verb edit
keime
- inflection of keimen:
Hunsrik edit
Pronunciation edit
Verb edit
keime
- to sprout
- Die Some keime schun.
- The seeds are sprouting already.
Inflection edit
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | keime | |
participle | gekeimd | |
auxiliary | hon | |
present indicative |
imperative | |
ich | keime | — |
du | keimst | keim |
er/sie/es | keimd | — |
meer | keime | — |
deer | keimd | keimd |
sie | keime | — |
The use of the present participle is uncommon, but can be made with the suffix -end. |