kelaaminen
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
kelaaminen
- verbal noun of kelata
- winding, reeling
- (colloquial) dwelling on (continuing to think about)
- (slang) thinking, pondering
Declension edit
Inflection of kelaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kelaaminen | kelaamiset | ||
genitive | kelaamisen | kelaamisten kelaamisien | ||
partitive | kelaamista | kelaamisia | ||
illative | kelaamiseen | kelaamisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kelaaminen | kelaamiset | ||
accusative | nom. | kelaaminen | kelaamiset | |
gen. | kelaamisen | |||
genitive | kelaamisen | kelaamisten kelaamisien | ||
partitive | kelaamista | kelaamisia | ||
inessive | kelaamisessa | kelaamisissa | ||
elative | kelaamisesta | kelaamisista | ||
illative | kelaamiseen | kelaamisiin | ||
adessive | kelaamisella | kelaamisilla | ||
ablative | kelaamiselta | kelaamisilta | ||
allative | kelaamiselle | kelaamisille | ||
essive | kelaamisena | kelaamisina | ||
translative | kelaamiseksi | kelaamisiksi | ||
abessive | kelaamisetta | kelaamisitta | ||
instructive | — | kelaamisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |