kielecki

Polish

Etymology

From Kielce +‎ -ski.

Pronunciation

• IPA^(key): /kjɛˈlɛt͡s.ki/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ski
• Syllabification: kie‧lec‧ki

Adjective

kielecki (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Kielce (of, from or pertaining to Kielce in Poland)

Declension

Declension of kielecki (velar)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kielecki		kielecka	kieleckie	kieleccy	kieleckie
genitive	kieleckiego		kieleckiej	kieleckiego	kieleckich
dative	kieleckiemu, kielecku1		kieleckiej	kieleckiemu, kielecku1	kieleckim
accusative	kieleckiego	kielecki	kielecką	kieleckie	kieleckich	kieleckie
instrumental	kieleckim		kielecką	kieleckim	kieleckimi
locative	kieleckim		kieleckiej	kieleckim	kieleckich

¹Archaic.

Related terms

• Kielce

 

Further reading

• kielecki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kielecki in Polish dictionaries at PWN