kijken

Dutch

Alternative forms

• kieken (colloquial)

Etymology

From Middle Dutch kiken, from Old Dutch *kīkan, from Proto-West Germanic *kīkan, from Proto-Germanic *kīkaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɛi̯kə(n)/

• audio

  (file)

• Hyphenation: kij‧ken
• Rhymes: -ɛi̯kən

Verb

kijken

1. (intransitive) to look [+ naar (object) = at]

   Hij bleef naar de prachtige zonsondergang kijken.

   He kept looking at the beautiful sunset.

   Ik kijk graag naar de sterrenhemel op een heldere nacht.

   I like looking at the starry sky on a clear night.

2. (transitive) to watch (e.g. a film), to observe

   We gaan vanavond een film kijken.

   We are going to watch a movie tonight.

   De biologieleraar liet ons een interessant experiment kijken.

   The biology teacher showed us an interesting experiment to observe.

Inflection

Inflection of kijken (strong class 1)
infinitive	kijken
past singular	keek
past participle	gekeken
infinitive	kijken
gerund	kijken n
	present tense	past tense
1st person singular	kijk	keek
2nd person sing. (jij)	kijkt	keek
2nd person sing. (u)	kijkt	keek
2nd person sing. (gij)	kijkt	keekt
3rd person singular	kijkt	keek
plural	kijken	keken
subjunctive sing.1	kijke	keke
subjunctive plur.1	kijken	keken
imperative sing.	kijk
imperative plur.1	kijkt
participles	kijkend	gekeken
1) Archaic.

Derived terms

• aankijken
• achteromkijken
• afkijken
• bekijken
• binnenkijken
• buitenkijken
• doorkijken
• inkijken
• kiekeboe
• kijk
• kijkcijfer
• kijkdag
• kijkhut
• meekijken
• miskijken
• nakijken
• neerkijken
• omhoogkijken
• omkijken
• omlaagkijken
• opkijken
• opzijkijken
• overkijken
• rondkijken
• scheelkijken
• terugkijken
• toekijken
• uitkijken
• verkijken
• vooruitkijken
• wegkijken

 

Descendants

• Berbice Creole Dutch: kiki
• Jersey Dutch: kāike
• Negerhollands: ke, kik, ki
• Skepi Creole Dutch: kika, keka, keika