kiremitçi
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish كرمیدجی (kiremidci, “tiler”), equivalent to kiremit (“rooftile”) + -çi.
Noun edit
kiremitçi (definite accusative kiremitçiyi, plural kiremitçiler)
Declension edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “kiremitçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2682