klútur
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse klútr, probably from Old English clūt, whence also English clout.
Pronunciation edit
Noun edit
klútur m (genitive singular klúts, nominative plural klútar)
Declension edit
declension of klútur
Derived terms edit
- hálsklútur (“neckerchief, scarf, cravat”)
- skýluklútur (“headscarf”)
- snýtuklútur (“handkerchief”)
- vasaklútur (“handkerchief”)
References edit
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)