klappa
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse klappa, from Proto-Germanic *klappōną.
Pronunciation edit
Verb edit
klappa (weak verb, third-person singular past indicative klappaði, supine klappað)
- (transitive, with dative) to pat
- (transitive, with dative) to chisel, to hew
Conjugation edit
klappa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að klappa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klappað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klappandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég klappa | við klöppum | present (nútíð) |
ég klappi | við klöppum |
þú klappar | þið klappið | þú klappir | þið klappið | ||
hann, hún, það klappar | þeir, þær, þau klappa | hann, hún, það klappi | þeir, þær, þau klappi | ||
past (þátíð) |
ég klappaði | við klöppuðum | past (þátíð) |
ég klappaði | við klöppuðum |
þú klappaðir | þið klöppuðuð | þú klappaðir | þið klöppuðuð | ||
hann, hún, það klappaði | þeir, þær, þau klöppuðu | hann, hún, það klappaði | þeir, þær, þau klöppuðu | ||
imperative (boðháttur) |
klappa (þú) | klappið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klappaðu | klappiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að klappast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
klappast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
klappandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég klappast | við klöppumst | present (nútíð) |
ég klappist | við klöppumst |
þú klappast | þið klappist | þú klappist | þið klappist | ||
hann, hún, það klappast | þeir, þær, þau klappast | hann, hún, það klappist | þeir, þær, þau klappist | ||
past (þátíð) |
ég klappaðist | við klöppuðumst | past (þátíð) |
ég klappaðist | við klöppuðumst |
þú klappaðist | þið klöppuðust | þú klappaðist | þið klöppuðust | ||
hann, hún, það klappaðist | þeir, þær, þau klöppuðust | hann, hún, það klappaðist | þeir, þær, þau klöppuðust | ||
imperative (boðháttur) |
klappast (þú) | klappist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
klappastu | klappisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
klappaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
klappaður | klöppuð | klappað | klappaðir | klappaðar | klöppuð | |
accusative (þolfall) |
klappaðan | klappaða | klappað | klappaða | klappaðar | klöppuð | |
dative (þágufall) |
klöppuðum | klappaðri | klöppuðu | klöppuðum | klöppuðum | klöppuðum | |
genitive (eignarfall) |
klappaðs | klappaðrar | klappaðs | klappaðra | klappaðra | klappaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
klappaði | klappaða | klappaða | klöppuðu | klöppuðu | klöppuðu | |
accusative (þolfall) |
klappaða | klöppuðu | klappaða | klöppuðu | klöppuðu | klöppuðu | |
dative (þágufall) |
klappaða | klöppuðu | klappaða | klöppuðu | klöppuðu | klöppuðu | |
genitive (eignarfall) |
klappaða | klöppuðu | klappaða | klöppuðu | klöppuðu | klöppuðu |
Derived terms edit
- klappa saman lófum ("to clap (one's) hands")
- klappa fyrir ("to applaud")
Related terms edit
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Verb edit
klappa
- inflection of klappe:
- simple past
- past participle
Norwegian Nynorsk edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Norse klappa. Akin to English clap.
Pronunciation edit
Verb edit
klappa (present tense klappar, past tense klappa, past participle klappa, passive infinitive klappast, present participle klappande, imperative klappa/klapp)
- to clap (strike the palms of the hands together, applaud)
- to clap (to bring two surfaces together forcefully)
- to pat (gently tap the flat of one's hand on a person or thing)
- to stroke (e.g. to pet an animal)
References edit
- “klappa” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish edit
Etymology edit
From klappa (“to clap”), from Old Norse klappa, from Proto-Germanic *klappōną.
Pronunciation edit
audio (file)
Noun edit
klappa c
Declension edit
Declension of klappa | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | klappa | klappan | klappor | klapporna |
Genitive | klappas | klappans | klappors | klappornas |
Verb edit
klappa (present klappar, preterite klappade, supine klappat, imperative klappa)
Conjugation edit
Conjugation of klappa (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | klappa | klappas | ||
Supine | klappat | klappats | ||
Imperative | klappa | — | ||
Imper. plural1 | klappen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | klappar | klappade | klappas | klappades |
Ind. plural1 | klappa | klappade | klappas | klappades |
Subjunctive2 | klappe | klappade | klappes | klappades |
Participles | ||||
Present participle | klappande | |||
Past participle | klappad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- klappa in Svensk ordbok.