kleingeestig
Dutch edit
Etymology edit
Mid to late eighteenth century. From klein (“small”) + geest (“mind”) + -ig, calque of German kleingeistig.
Pronunciation edit
Adjective edit
kleingeestig (comparative kleingeestiger, superlative kleingeestigst)
- narrow-minded, prejudiced
- 1788, Elisabeth Maria Post, Het land, in brieven, publ. by Johannes Allart (third print), page 72.
- Zeg nooit weer, lieve Eufrozyne, zoo als gij in een uwer vorige brieven deedt, dat de landlieden ongevoelig en kleingeestig zijn.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1788, Elisabeth Maria Post, Het land, in brieven, publ. by Johannes Allart (third print), page 72.
Inflection edit
| Inflection of kleingeestig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | kleingeestig | |||
| inflected | kleingeestige | |||
| comparative | kleingeestiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | kleingeestig | kleingeestiger | het kleingeestigst het kleingeestigste | |
| indefinite | m./f. sing. | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste |
| n. sing. | kleingeestig | kleingeestiger | kleingeestigste | |
| plural | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste | |
| definite | kleingeestige | kleingeestigere | kleingeestigste | |
| partitive | kleingeestigs | kleingeestigers | — | |