kofir

Uzbek

Etymology

From Arabic كافر (kāfir).

Noun

kofir (plural kofirlar)

1. (Islam) kafir, infidel, unbeliever

Declension

Declension of kofir

	singular	plural
nominative	kofir	kofirlar
genitive	kofirning	kofirlarning
dative	kofirga	kofirlarga
definite accusative	kofirni	kofirlarni
locative	kofirda	kofirlarda
ablative	kofirdan	kofirlardan

Possessive forms of kofir

my	singular	plural
nominative	kofirim	kofirlarim
genitive	kofirimning	kofirlarimning
dative	kofirimga	kofirlarimga
definite accusative	kofirimni	kofirlarimni
locative	kofirimda	kofirlarimda
ablative	kofirimdan	kofirlarimdan
your	singular	plural
nominative	kofiring	kofirlaring
genitive	kofiringning	kofirlaringning
dative	kofiringga	kofirlaringga
definite accusative	kofiringni	kofirlaringni
locative	kofiringda	kofirlaringda
ablative	kofiringdan	kofirlaringdan
her/his/its	singular	plural
nominative	kofiri	kofirlari
genitive	kofirining	kofirlarining
dative	kofiriga	kofirlariga
definite accusative	kofirini	kofirlarini
locative	kofirida	kofirlarida
ablative	kofiridan	kofirlaridan
our	singular	plural
nominative	kofirimiz	kofirlarimiz
genitive	kofirimizning	kofirlarimizning
dative	kofirimizga	kofirlarimizga
definite accusative	kofirimizni	kofirlarimizni
locative	kofirimizda	kofirlarimizda
ablative	kofirimizdan	kofirlarimizdan
your	singular	plural
nominative	kofiringiz	kofirlaringiz
genitive	kofiringizning	kofirlaringizning
dative	kofiringizga	kofirlaringizga
definite accusative	kofiringizni	kofirlaringizni
locative	kofiringizda	kofirlaringizda
ablative	kofiringizdan	kofirlaringizdan
their	singular	plural
nominative	kofiri	kofirlari
genitive	kofirining	kofirlarining
dative	kofiriga	kofirlariga
definite accusative	kofirini	kofirlarini
locative	kofirida	kofirlarida
ablative	kofiridan	kofirlaridan