koinee
Finnish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Ancient Greek Κοινή (Koinḗ).
Pronunciation edit
Noun edit
koinee
- Koine (form of Greek language)
Declension edit
Inflection of koinee (Kotus type 20/filee, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | koinee | koineet | ||
genitive | koineen | koineiden koineitten | ||
partitive | koineeta | koineita | ||
illative | koineehen koineeseen |
koineihin koineisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | koinee | koineet | ||
accusative | nom. | koinee | koineet | |
gen. | koineen | |||
genitive | koineen | koineiden koineitten | ||
partitive | koineeta | koineita | ||
inessive | koineessa | koineissa | ||
elative | koineesta | koineista | ||
illative | koineehen koineeseen |
koineihin koineisiin | ||
adessive | koineella | koineilla | ||
ablative | koineelta | koineilta | ||
allative | koineelle | koineille | ||
essive | koineena | koineina | ||
translative | koineeksi | koineiksi | ||
abessive | koineetta | koineitta | ||
instructive | — | koinein | ||
comitative | See the possessive forms below. |