kompletigar

Ido

Etymology

From Esperanto kompletigi, kompleta (“complete”) +‎ -igar.

Verb

kompletigar (present tense kompletigas, past tense kompletigis, future tense kompletigos, imperative kompletigez, conditional kompletigus)

1. (transitive) to add to, complete, make up

Conjugation

    Conjugation of kompletigar

		present		past		future
infinitive		kompletigar		kompletigir		kompletigor
tense		kompletigas		kompletigis		kompletigos
conditional		kompletigus
imperative		kompletigez
adjective active participle		kompletiganta		kompletiginta		kompletigonta
adverbial active participle		kompletigante		kompletiginte		kompletigonte
nominal active participle	singular	kompletiganto		kompletiginto		kompletigonto
	plural	kompletiganti		kompletiginti		kompletigonti
adjective passive participle		kompletigata		kompletigita		kompletigota
adverbial passive participle		kompletigate		kompletigite		kompletigote
nominal passive participle	singular	kompletigato		kompletigito		kompletigoto
	plural	kompletigati		kompletigiti		kompletigoti

Related terms

• kompleteskar (“to complete”)