konkurs
Danish edit
Etymology edit
From Latin concursus, from concurrere (“to run together, agree”).
Pronunciation edit
Adjective edit
konkurs (indeclinable)
Synonyms edit
Noun edit
konkurs c (singular definite konkursen, plural indefinite konkurser)
Inflection edit
Declension of konkurs
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | konkurs | konkursen | konkurser | konkurserne |
genitive | konkurs' | konkursens | konkursers | konkursernes |
Synonyms edit
Norwegian Bokmål edit
Etymology edit
Adjective edit
konkurs (indeclinable)
- bankrupt
- gå konkurs - go bankrupt
Noun edit
konkurs m (definite singular konkursen, indefinite plural konkurser, definite plural konkursene)
References edit
- “konkurs” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk edit
Etymology edit
Adjective edit
konkurs (indeclinable)
- bankrupt
- gå konkurs - go bankrupt
Noun edit
konkurs m (definite singular konkursen, indefinite plural konkursar, definite plural konkursane)
References edit
- “konkurs” in The Nynorsk Dictionary.
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin concursus.
Pronunciation edit
Noun edit
konkurs m inan
Declension edit
Declension of konkurs
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | konkurs | konkursy |
genitive | konkursu | konkursów |
dative | konkursowi | konkursom |
accusative | konkurs | konkursy |
instrumental | konkursem | konkursami |
locative | konkursie | konkursach |
vocative | konkursie | konkursy |
Derived terms edit
Further reading edit
Swedish edit
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
konkurs c
Declension edit
Declension of konkurs | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | konkurs | konkursen | konkurser | konkurserna |
Genitive | konkurs | konkursens | konkursers | konkursernas |
Synonyms edit
- konken (slang)