kontent

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔn.tɛnt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔntɛnt
• Syllabification: kon‧tent

Etymology 1

Borrowed from French content.

Adjective

kontent (comparative bardziej kontent, superlative najbardziej kontent, no derived adverb)

1. (dated, literary) content (satisfied, pleased, contented)

   Synonyms: ukontentowany, zadowolony

Declension

Declension of kontent (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kontent		kontenta	kontente	kontenci	kontente
genitive	kontentego		kontentej	kontentego	kontentych
dative	kontentemu		kontentej	kontentemu	kontentym
accusative	kontentego	kontent	kontentą	kontente	kontentych	kontente
instrumental	kontentym		kontentą	kontentym	kontentymi
locative	kontentym		kontentej	kontentym	kontentych

Related terms

adjective

• ukontentowany

 

nouns

• kontentacja
• ukontentowanie

 

verbs

• kontentować impf
• ukontentować pf

 

Etymology 2

Borrowed from English content.

Alternative forms

• content

Noun

kontent m inan

1. (colloquial, Internet, media) content (subject matter)

Declension

Declension of kontent

	singular	plural
nominative	kontent	kontenty
genitive	kontentu	kontentów
dative	kontentowi	kontentom
accusative	kontent	kontenty
instrumental	kontentem	kontentami
locative	kontencie	kontentach
vocative	kontencie	kontenty

Further reading

• kontent in Polish dictionaries at PWN
• kontent at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego