See also: Koord

Dutch

edit

Etymology

edit

From Middle Dutch corde, coorde, from Old French corde, from Latin chorda, from Ancient Greek χορδή (khordḗ, string of gut, the string of a lyre). Doublet of koorde.

Pronunciation

edit
  • Rhymes: -oːrt
  • Audio:(file)

Noun

edit

koord n or f (plural koorden, diminutive koordje n)

  1. a rope, cord (length of twisted strands)
    Ik heb een koord nodig om dit pakket te binden.I need a cord to tie this package.
    Ze droeg een ketting aan een dun koordje.She wore a necklace on a thin cord.
    De acrobaat balanceerde op een strak koord.The acrobat balanced on a tight rope.

Synonyms

edit

Derived terms

edit

See also

edit