See also: kronika and krönika

Hungarian edit

Etymology edit

From Latin chronica.[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈkroːnikɒ]
  • Hyphenation: kró‧ni‧ka
  • Rhymes: -kɒ

Noun edit

krónika (plural krónikák)

  1. chronicle, annals
  2. newscast (a news report that is transmitted over the air for television, radio)

Declension edit

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative krónika krónikák
accusative krónikát krónikákat
dative krónikának krónikáknak
instrumental krónikával krónikákkal
causal-final krónikáért krónikákért
translative krónikává krónikákká
terminative krónikáig krónikákig
essive-formal krónikaként krónikákként
essive-modal
inessive krónikában krónikákban
superessive krónikán krónikákon
adessive krónikánál krónikáknál
illative krónikába krónikákba
sublative krónikára krónikákra
allative krónikához krónikákhoz
elative krónikából krónikákból
delative krónikáról krónikákról
ablative krónikától krónikáktól
non-attributive
possessive - singular
krónikáé krónikáké
non-attributive
possessive - plural
krónikáéi krónikákéi
Possessive forms of krónika
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. krónikám krónikáim
2nd person sing. krónikád krónikáid
3rd person sing. krónikája krónikái
1st person plural krónikánk krónikáink
2nd person plural krónikátok krónikáitok
3rd person plural krónikájuk krónikáik

Derived terms edit

Compound words

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading edit

  • krónika in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN